DEĞİŞİM

Hayatı kendi akışına bırakıp, kaçınılmaz olan sonucuna razı olanlar bu yazıyı okumayı şu andan itibaren bırakabilirler, zira sözüm hayatı uğruna mücadele etmek ve gemisini güvenli sahillere yanaştırmak isteyenlere. Eskiden beri söylenen bilgece sözler dilimizdedir. Bu dünya emek dünyası denir, vakit nakittir denir, âlimin uykusu cahilin uyanıklığına yeğdir denir. Bunlar gibi nicesi bilinir bilinmesine de aynası iştir kişinin lafa bakılmaz. Kaç kişi uygular, ya da en azından çabalar?

Öncelikle hayatımız gerçekten bize mi ait diye sorgulamakla başlamalıyız işe. Eşini annesinin, arabasını komşusunun, mesleğini babasının, atacağı oyu arkadaşının seçtiği kimsenin hayatı kendisine ait değildir kuşkusuz. Kendi hayatının efendisi olan dümeni kendi kararlarıyla yönlendirendir. Çünkü fırtınada kaybolacak olan gemi kendi gemisidir. Kişinin kendi aldığı kararın sonuçlarını görmesi kadar öğretici ve geliştirici bir şey daha olamaz. Hatalı bile olsa kişiyi ustalığa taşır.

Kendi kararlarımızın bizi ne yöne götüreceğine dikkat ederek işe başlamalıyız. Bu, gemideki pusulaya benzer ve gemideki en kıymetli şeydir. Pusulanın doğruyu gösterip göstermediğini, hayatımızı gözlemleyerek, yaptıklarımızın sonucunu değerlendirerek anlayabiliriz. İşte güzel bir söz daha; akıllı adam hatalarından ders alandır, daha akıllı adam ise başkalarının hatalarından ders alan. Dümen başında karar verebilmek için hayatı okumak, akıllıca değerlendirmek hayati öneme sahip. 

Hayat öyle sınavlarla doludur ki, hava güneşli, deniz dingin iken kaptanın kaptanlığı anlaşılmaz. Fırtına geçirmeyen kaptanın saygınlığı yoktur üstelik. Hayatta her şey iyiyken insanın kötü olması beklenmez, ama koşullar zorlaştığında er kişi belli eder kendini. Yani, dümen başında akıllı olmak gerektiği kadar, zor koşullarda da yürekli olmak gerekir. Yaşama sevinci geminin motoru gibidir. Hayatı sevmek sadece güzel anlarını sevmek değil, her yönüyle onu kucaklamak, kabullenmek demektir. Bunun için yüreklerin yaşama sevinciyle çarpması gerek.

Hayat yolculuğunda en önemli mevzulardan birisi de zaman konusudur. Zaman, geçmişi ve geleceği ile bütün olmasına karşın, insanlığa sadece şimdiki zaman açıktır. Kişi şimdide yarattıklarıyla geleceğini ve aynı zamanda geçmişini oluşturur. Geçmişe özlemle veya tasalanarak geçirilen şimdiki zaman heba edilmiş bir fırsattır. Gelecek için kaygılanarak geçirilen şimdiki zaman da çöpe atılmış demektir. Yaratılan ne varsa şimdide yaratılır. Bu yüzden şimdinin farkına varmak ve her işi bu farkındalıkla ele almak gerekir. Geçmiş, kişinin yaşadıklarını anlayabilmesi için, gelecek ise anladıklarını yaşayabilmesi için varlar. Ama yaratılan her neyse şu anda yaratılmaktadır. Alınan kararın, sarf edilen sözün, yapılan işin nereye varacağının bilinerek yapılması var, bir de körün dümeni eline alması gibi bilmeden yapılması.

Dünyanın düzenini beğenmeyiz. Bu gidişi değiştirmek konusunda hepimiz hemfikiriz. Eğer bu düşüncemizde samimiysek işe kendimizden başlamamız gerekli. Zira kendi isteğimizle değiştirebileceğimiz tek varlık kendimiziz. Herkes evinin önünü süpürürse dünya temizlenmeye başlar, herkes hayatını pusulasına göre yönlendirirse dünyanın gidişi değişmeye başlar. Hayat bu kolay değil, dünya emek dünyası. Kolay olsaydı zaten adına "sınav" denmezdi. Parayı veren düdüğü çalar diyor hoca, vermeyene bir şey yok. Hiç bilenle bilmeyen bir olur mu?